آدم سبک

داشت به « گریه » فکر می کرد.

دلش خیلی « پر » بود...خیلی زیاد.

شنیده بود که گریه آدمو « سبک » می کنه...سبکِ سبک.

پس نشست، « گوله گوله » اشک ریخت، اشک، همه جا اشک، همیشه ی خدا اشک. یه دریا اشک، یه جنگل اشک.

آخه مگه چگالی اشک چقدره؟ منظورم اینه که آدم چقدر باید اشک بریزه تا مثلا ۱ کیلو « درد » سبک بشه؟ یا ۵/۲ کیلو « غم » ؟

خب بگذریم...چه اهمیتی داره ؟

حالا داره به تبلیغات روی درِ خونه شون فکر می کنه: « تخلیه چاه » !

هر چه بگندد نمکش می زنند              وای به روزی که بگنندد نمک!

نظرات 4 + ارسال نظر
مهدی عباسی گودرزی چهارشنبه 4 مرداد 1385 ساعت 10:46 ب.ظ http://mehdytux.blogsky.com

خوبه عزیزم ادامه بده.....

saeedtz پنج‌شنبه 5 مرداد 1385 ساعت 10:38 ق.ظ http://saeedtz.persianblog.com

سلام دوست روزی!!!میبینم که تو هم گریه میکنی!!! آخه تو که زن و بچه داری دیگه چرا؟!!!

[ بدون نام ] جمعه 6 مرداد 1385 ساعت 04:37 ب.ظ

دوست من سلام
برای سبک شدن هر چه بیشتر از کمربندهای لاغری ما استفاده کنید!
سایر مزایا: دل خوش کردن(چون شاید لاغر شید!!!)

همدل شنبه 14 مرداد 1385 ساعت 05:39 ب.ظ

از شیوه های مدرن استفاده کن....تضمینی هم هست.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد